Ogrzewanie elektryczne ma pewne jasne zalety i ograniczenia, które warto mieć na uwadze przy decyzji o jego zastosowaniu. Instalacja jest prosta i nie wymaga komina ani kontaktów z paliwami — można je zamontować w istniejących budynkach bez przebudowy instalacji gazowej. Daje możliwość precyzyjnego sterowania i zonowania pomieszczeń, co ułatwia utrzymanie indywidualnych temperatur w różnych pokojach. Charakteryzuje się niską konserwacją i bezobsługową eksploatacją, a brak emisji wewnątrz budynku (brak spalania i spalin) czyni je atrakcyjną opcją zwłaszcza w remontach lub w miejscach, gdzie nie ma gazu lub nie można zainstalować kotła gazowego. Ogrzewanie elektryczne może współpracować z odnawialnymi źródłami energii, na przykład z instalacją PV, oraz z inteligentnym sterowaniem. Grzejniki rezystancyjne i inne elementy oparte na rezystancji potrafią szybko generować odczuwalne ciepło, co bywa korzystne w ogrzewaniu punktowym czy panelowym.
Z drugiej strony, trzeba pamiętać o pewnych ograniczeniach. Koszty eksploatacyjne w dużej mierze zależą od cen energii elektrycznej — w wielu regionach ogrzewanie elektryczne może być droższe niż ogrzewanie gazowe, dopóki nie zastosuje się bardziej efektywnych rozwiązań, takich jak pompa ciepła. W dużych, słabo zaizolowanych domach ogrzewanie elektryczne, zwłaszcza przy grzejnikach rezystancyjnych, może być kosztowne w sezonie zimowym. Emisja CO2 z całego systemu zależy od źródła energii elektrycznej: jeśli ta energia pochodzi z zakładów o wysokiej emisji, wpływ na środowisko jest większy, choć sytuacja poprawia się wraz z rosnącym udziałem odnawialnych źródeł. Aby uniknąć marnowania energii, konieczna jest odpowiednia izolacja budynku i dobre sterowanie.
Jeśli chodzi o typy ogrzewania elektrycznego, najczęściej spotykane są grzejniki rezystancyjne (konwektory, panele, maty/grzejniki podłogowe elektryczne), które są proste w instalacji i działają szybko, lecz koszt energetyczny jest bezpośrednio związany z zużyciem energii. Ogrzewanie podłogowe elektryczne zapewnia komfort, ale wymaga dobrej izolacji i może być droższe przy dużej powierzchni. Kotły elektryczne i zasobniki (bojler) dobrze sprawdzają się do centralnego ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej, są łatwe w montażu, ale zapotrzebowanie na moc może być wysokie przy dużych potrzebach ciepła. W niektórych krajach dostępne są także magazynowanie ciepła (storage heaters), które bywa tanie przy nocnych taryfach, lecz jest mniej elastyczne i nie zawsze idealne przy szybkich zmianach temperatury.
Kiedy warto rozważać ogrzewanie elektryczne? Gdy nie ma dostępu do gazu lub instalacja elektryczna umożliwia łatwy montaż; gdy potrzebne jest szybkie, lokalne dogrzanie i łatwe sterowanie w wielu pomieszczeniach; gdy mieszkasz w małym domu lub mieszkaniu, gdzie koszty instalacji pomp ciepła byłyby wysokie lub chcesz ograniczyć inwestycję; a także jeśli chcesz korzystać z energii z domowej instalacji PV, zwłaszcza przy taryfach pozwalających na wykorzystanie tańszej energii w godzinach pracy PV.
Warto także podchodzić ostrożnie w dużych domach o słabej izolacji przy wysokich cenach energii elektrycznej — koszty mogą być wtedy znaczne. W nowych inwestycjach warto rozważyć efektywne źródła ciepła, takie jak pompa ciepła ( COP 3–4 i wyższa ), zamiast samego ogrzewania rezystancyjnego. Kilka praktycznych wskazówek: zadbaj o izolację domu (dobre okna, ocieplenie ścian i poddasza), przemyśl prognozy cen energii i możliwość integracji z PV, zainstaluj inteligentne termostaty i sterowanie strefowe, aby nie grzać niepotrzebnie. Jeśli myślisz o długoterminowej, zrównoważonej alternatywie, warto porównać łączny koszt cyklu życia ogrzewania elektrycznego z kosztami pomp ciepła.